“Docenten omschreven mij als een vlinder”
Ik fladderde vrolijk de school door, ging van groepje naar groepje, maar je moest ook uitkijken….. Ik hield niet van onrecht, pesten of gedoe. Werd er iemand gepest, gebeurde er iets wat niet eerlijk was dan moest je oppassen, want dan kwam ik in je gezicht fladderen.
Ze hadden het goed gezien
Ik vond school leuk, het sociale gedeelte dan. Leren stond bij mij nooit op nummer 1, met als gevolg dat mijn schoolperiode niet vlekkeloos verliep en ik thuis niet altijd te pruimen was (en ik vond natuurlijk dat mijn ouders irritant waren). Mijn ouders zijn gescheiden toen ik nog jong was. In de puberteit is dat natuurlijk een mooie troef, kreeg ik iets bij de één niet voor elkaar, dan probeerde ik het wel bij de ander. Aangezien ze het nog wel goed met elkaar konden vinden, was die troef snel van tafel.
Ik ben vele cursussen en opleidingen gestart, die ik vervolgens niet af maakte. Ik was drukker met de mensen om mij heen, was bij verschillende vriendengroepjes te vinden en nam het op voor kinderen die gepest werden. Dit pakte ik niet altijd heel tactisch aan, maar onrecht en gedoe was en is nog steeds niet aan mij besteed. Je gelooft het misschien niet, maar uiteindelijk is het goed gekomen. Ik vond een manier van leren die bij mij paste en ik ronde de ene na de andere opleiding en cursus succesvol af.
Ik ging mij vervolgens volledig richten op wat ik echt leuk vind, lesgeven en het begeleiden van pubers op het gebied van leren en weerbaarheid. Als je bedenkt hoe mijn schoolcarrière is geweest, vraag je je misschien af wat ik in het onderwijs te zoeken had.
Het contact met de leerlingen, hun directheid, de begeleiding. Eigenlijk hielp ik pubers die met dezelfde strubbelingen liepen als dat ik vroeger deed of die ik vroeger hielp. Ik begrijp waar de pijnpunten zitten en hoe we die op kunnen lossen. Dat deed ik vroeger soms niet tactisch, het had wel vaak het gewenste effect.
Eind 2018 zijn wij verhuisd van de randstand naar Friesland. Tja en dan……… Ik werkte weer in het onderwijs maar ondertussen wilde ik iets anders. na een jaar heb ik de sprong gewaagt en ben ik gestart met iets war ik heel blij van word; Buro 17.
Als je altijd doet wat je deed,
krijg je wat je altijd kreeg!
Waarom die 17?
Met Buro 17 ben ik mij gaan richten op het coachen, weerbaar(der) maken van puber jongens en meiden en ik help ze met de aanpak van schoolwerk op de gebieden leren, plannen en organiseren, toets- en examenvoorbereiding en het verhogen van motivatie. Ook help ik ze als ze er niet uitkomen met vervelende ouder(s) of verzorger(s) 😉
Daarnaast ondersteun ik ouders door opvoedcoaching. Opvoedcoaching is passend voor zowel kleine als grotere opvoed vragen. Door op tijd aan de bel te trekken kun je voorkomen dat het opvoedprobleem van kwaad tot erger gaat.
Tja, en dan die 17….. Namen verzinnen is geen kwaliteit van mij. Ik ging voor de simpele en snelle oplossing: wij wonen op nummer 17, mijn doelgroep zijn pubers tot en met 17, dus de 17 was mijn magische nummer. Zet daar de niet ingewikkeld geschreven Buro voor en Buro 17 was geboren. Het is een naam die goed bij mij past, geen moeilijk gedoe.
Wist je datjes
- Ik tegen bijna iedere hond of kat praat die ik tegen kom
- Ik geen champignons eet, daar moeten de kabouters maar op gaan zitten
- Ik soms teruggefloten wordt door een traag werkende schildklier
- Ik graag een festival bezoek, zoals Lowlands
- Ik zingen leuk vind, maar dat het thuis niet op prijs gesteld wordt
- Ik op het voortgezet onderwijs vóór het examenjaar al van school was
Testimonials
Laten we kennismaken
Heb je een vraag of wil je even sparren, neem dan contact met mij op. Ik help je graag!
